Потоа заседнуваше во Визбата на Тиквеш, на аголот на ул.Карл Маркс и булеварот ЈНА, кај Иле Битолчанецот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Настојував всушност да сфати дека не располагаме со денови и со години, туку само со часови.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Инаку тој им припаѓаше на оној ред поарчени првоборци што сепак ја беше сочувал припадноста кон власта и ги уредуваше утринските вести на радиото, а неговиот работен ден завршуваше таму негде кон 10 или 11 часот претпладне.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
ДАСКАЛОВ Му реков на Иван дека Боге од Бањи со сандакот негде кон пладне ќе пристигне, а веднаш потоа ќе почнат да доаѓаат и луѓето?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Штом била направена, а тоа било негде кон крајот на 15-ти век, во неа бил затворен и осуден некојси средновековен рицар - раубер, кој пљачкал.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Со Катерина бевме втасани негде кон крајот на пораката Високиот глас на младите, всушност веќе навлегувавме во оној дел од написот во кој се спомнуваа и резултатите од зафатите на младите, и на нивните големи и високи цели со кои се ветуваа и големи преселби на сезоните, кога Катерина сосема неочекувано ги крена рацете од машината и ги пренесе на моето теме; постапуваше како да зема во рацете посакуван предмет но тоа го стори многу внимателно и со двете раце, како да се плаши дека ќе му ја повреди убавината и скапоценоста на предметот што го зема, ме сврти кон себеси и ми се загледа во очите: - Ете, тоа се вистинските зборови!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)