Јас пак, со Лена, само толку - да, не. И некако оддалеку.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ми иде некако оддалеку, ама му го слушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прикрпувајќи се на ѕидот оди и седнува на столот спроти оџакот; загледан во огнот, скоро на ништо не мисли, само некако оддалеку и против волја ги слушна кобењата на утките под стреите и на бувот од Камен.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)