По тија пот се човечка дими и снага крвава цвили, по тија радост никога нема а с'лнце радосно има!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Моето воспитание сепак си je оставило свои следи, и аз сум земал вo миналото извесни отношенија, нo бидејки имам во себе здраво монархическо и тоталитарно чувство, никога нема да тргнам по грешен пат.
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)