Јас ќе климнев со главата а тој одвај ќе го изустеше она негово скапоцено мерси!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Да не знаеше дека е мајка му, одвај ќе ја препознаеше.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Можеби самиот Хелвиг одвај ќе го дочека тоа...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тој правеше сѐ помалку и помалку работи, додека на крајот одвај ќе го подигнеше прстот за да стори нешто за себеси.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А на бурите во временските прогнози одвај ќе им поверува некој шутрак тукушто излезен од својата сува семка.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Одвај ќе зливнеш, ќе ти долета авион, ќе ти ги растараши и рововите и бункерите и ајде поправај ги додека непријателот не тргна во напад.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Шетајќи, ги гледаше куќарките со мрачните прозорци и имаше чувство како да шета низ некои гробишта, зашто преку тие прозорци одвај ќе блеснеше овде-онде по некоја лента од светлина помеѓу повлечените завеси.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Мрзлив неранимајко! Тој го искушуваше трпението на персоналот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)