Кога се вратив од преку ридот, уште оддалеку видов оти дедо Стефан долу на раскрсницата не е сам.
               
             
           
            
            
              „Крстот камбаната знамето“
               од Мето Јовановски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  “ Така си се расправи со самиот себе Акакиј Акакиевич, си се охрабри и ја исчека првата недела и, откако оддалеку виде дека жената на Петрович излегла некаде од дома, отиде право кај него.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)