одново (прил.) - почне (гл.)

Тукуречи одново почнаа да се разбира што е закон и вера, што е сведен, света недела и делник.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Луѓето одново почнаа да си идат и да си одат на гости, чупите одново почнаа да ја чистата Латинска Црква, момчињата одново почнаа да одат со овците и во полето и в црква.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Парсонс одново почна да зборува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И пијаниците често се заречуваат, но пак одново почнуваат да пијат...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А кога, по малку, тој одеднаш ќе изрипа, ќе се крене на нозе, сите се развеселуваат, сите грмнуваат на глас: „Оживеа Лоте, оживеа...” го прегрнуваат, го бацуваат и одново почнуваат да пијат за новиот живот на Лоте.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога помина лошотијата, кога Бандо и жена му се посмирија, по неколку ноќи преспани кај пријатели, се вратија во куќата и започнаа да ја поправаат, Бандо ги извади камењата од езерото и одново почна да го ѕида ѕидот од куќата на истото место каде што и си бил.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се шепотеше дека ќе ги носат во посебни собирни центри за нивни сонародници, кајшто ќе останат сѐ до крајот на војната, но и тоа дека ќе ги однесат на пат без враќање.  Откако фатија да се шират тие гласини, Рашела одново почна да спие дома, кај нејзините.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Рабинот му беше учител и кога ќе се наведнеше над него со зажарените очи и моќната сиво-бела рабинска брада што погледната оздола, личеше на градоносен облак, Цви Корец се чувствуваше мал и безначаен како да се отворила Книгата и тој да стои пред самиот реб Моше спуштен од Синајската гора или пред Јаков, таткото на Израилот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој тука се враќа во подамнешното минато, и за чудо, задлабочувајќи се во него, одново почнува да го чувствува лекото, прозрачно присуство на Бога.  Како дете му се чинеше дека шекина12 ја чувствува посилно одошто другите ученици во верското училиште во родниот град.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Одеднаш престануваат, чиниш колку за да ги сменат шаржерите и одново почнува стрелбата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На парчето хартија што е виза за мојата сопруга удри печат, а мојот пасош одново почна да го прелистува.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Мајка ми одново почна да ми ги кажува зборовите кои беа врежани во моите први сеќавања, а кои долго ги имаше заборавено: “Ќе беше подобро да не те родев.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некогаш ми ги кажуваше во миговите кога, заради болестите, бев на работ на бессознанието, сега ми ги кажуваше тие зборови полни со презир и потсмев, кога ќе кажев некаква наивност која им прилегаше на моите детски години, ги кажуваше и кога ќе направев некаква грешка што може да се очекува од девојче на таа возраст, а потоа започна да ми го кажува тоа „Ќе беше подобро да не те родев“ постојано, наместо „Добро утро“ и „Добра ноќ“, наместо „Како си?“ и „Дали ти треба нешто?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од кујната одново почнува да се слуша пијаното пеење на Фезлиев: „Не плачи, мило моме, не жали, Јас пак ќе се вратам...“)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Сѐ почнува одново: одново почнува секогаш време, човек време во човек, лет а ѓаволов свет.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Си мислев никогаш во мене не ќе догори свеќата моја - а догорува Си мислев никогаш реките не ќе зајдат – а зајдуваат Си мислев дека е веќе крај на сѐ – а сѐ одново почна.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)