одовде (прил.) - ќе (чест.)

Одовде ќе се убеди човек оти центарот и најголемата улога во таа империја ѝ припаѓаше на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
ТЕОДОС: (Од колибата.) Не-е-е-е!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Одовде ќе одиме право кај кумот дома! Ајде!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Нели, колку си поблизу, за да го видиш секој белег на лицето, толку ти е понедостапна и поневидлива опачината?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Човеков што дојде да ме поведе ме поттикнува да побрзам, но не ми кажува каде.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога ќе излезам одовде ќе наминам на улицана за да проверам низ кој мрачен трулеж истекува овој застојан смрад иако знам дека погледот откај улицата не е во состојба да наѕре во овдешниве посебности.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И јас, како и другине што поминуваат оттаму, ќе можам да ја видам само улицата со затворскиот ѕид што се чини сосема обичен. Ништо друго не се ни наслутува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Штом ќе се внесе паника, и ние одовде ќе зафатиме со налети ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Вистината се измушнува ненадејно како и улицата што некогаш одовде ќе врви.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)