Најпрво ги заспав сите можни средства за комуникација, особено мојот мобилен телефон.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Јас како што ме дал господ, неверник со крстот на чело, уште истиот час ги прогласив сите за злобници а особено моите ближни, ги раскинав ама баш сите врски со „пријателите“, и докрај се затворив во себе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сепак, тоа седење во прашливата барака, особено моето раноутринско или ноќно враќање во предградието, ми го откриваше градот во една поинаква слика од онаа што ни се нудеше преку ден.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)