оттаму (прил.) - заклучи (гл.)

Витгенштајн мисли дека смислата мора да биде одредена; затоа тој го постулира постоењето на едноставни објекти како значења на извесни знаци.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На пример, при изнесувањето на тврдењето дека јазикот нема никаква одредена смисла, се чини дека Дерида изнесува едно тврдење со одредена смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од друга страна, Дерида го одрекува постоењето на такви нешта И оттаму заклучува дека смислата не е одредена.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)