патем (прил.) - ги (зам.)

А таа, Ганка, била испиена, со преголеми очи од глад и со гребаници по лицето и по рацете од ноќно или скриено дневно движење низ боцкави грмушки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знаеле дека патем ги глодала фрлените коски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако не беа комитите, ни дедо ми ни татко ми кираџии не ќе можеа да бидат-комитите нив патем ги обезбедуваа од арамии и зулумќари.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)