Тоа не може туку-така да се тврди, но маниризмот во секој случај ја загуби својата вистинска, сè уште религиски врзана моќ за спротивставување на хибридната сила тогаш кога доаѓа до преклопување меѓу “лудилото” на хибридната моќ и “лудилото” на хибридната анти-моќ.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тие два “пра-гестови” на човештвото се во меѓусебна “опозиција”, но повремено почнуваат да зборуваат со истиот јазик на насилство.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)