Баш ми изгледа интересно дека кога го развлековме BACH добивме CAGE, а пак кога го развлековме CAGE повторно добивме BACH, со мала збрка внатре (A и C си ги сменија местата) Како BACH да си го расипал стомакот минувајќи низ CAGE меѓуфазата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Во споредба со студените реконструкции на Феликс Гмелин, бруталниот чин на Бренер изгледа како регресија кон веќе застарено поглавје од историјата на уметноста, а невкусната одбрана на Полити ми изгледа малку повеќе отколку празните соништа на старецот за повторно добиениот радикализам.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Каква е вредноста на овој вандалски чин и која е границата што треба да се пречекори?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)