И повторно судбината или за оние што не веруваат случајноста на моментот, иако во ништо не се разликуваа, ме присети на стихови одамна напишани...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Допри ме, земи ме, убиме, на вечна осаменост осудиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Повторно судбината како да сакаше да си поигра со Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)