полугласно (прил.) - го (зам.)

Случајниот собир луѓе не му одговори и тој безволно и полугласно го повтори прашањето.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Лидија...“ се поднасмевна кога полугласно го промрморе нејзиното име...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)