15. КОЈ ЧЕСТО СМРТТА ЈА СПОМЕНУВА, ПОМАЛКУ ГРЕШИ - човекот со тоа на животот повисока цена му давал, уште ако е и бавчованџија тој напросто би решил и кромидовата главица да ја смета за човечка глава...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Но постепено се ослободуваше и сѐ помалку грешеше и сѐ послободно се вртеше.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)