Министерството прво ги праќаше своите стипендијанти во српските провинцијални градови за да учат, а после ги собираше во Белград во специјални школи или на Великата школа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога селаните го осетиле огнот и отишле да видат, нашле само пеплиште од кое после ги присобрале коските и во еден гроб ги закопале при влезот на црквата, така подзастануваше и се прекрстуваше пред гробот на семејството на Герман Љушков.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Во кеш..., после ги носат преку Швајцарија...“ „Не треба пари...“ го прекина човекот со лузната.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Не треба само пари... Луѓе треба... До кога ќе нè толчат?!“ „Ама Ругова...“ братучед му веднаш запре кога овој одмавна со раката.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој ги гледаше едно време, клатејќи глава, а после ги запраша со строг глас: – Што правите бре тука!
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
После ги пуштија затворениците, го пуштија и татка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ почна на свадбата моја, вели, мажот ми го зедоа од венчавка, од пред олтар, вели, после ги зедоа и браќата негови и таткото нивни.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Чана! Златните они! и силно ја заграбува прво Пелагија, се стопуваат во една прегратка и долго стојат така, стопени, како едно цело, а после ги крева рацете, а Чана ги вчапува и ја крева кон своето широко лице, исто така разлеано од радост!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
После ги вадат штиковите и пак ги навртуваат кон мене. 197
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И еда, одам јас кај Маса Ќулумоска, ѝ кажувам што ми се стори и таа ги зеде плочите, еда, ги запрета во огништето, се усвитија. И после ги крена плочите и зина жената, еда, небаре пештера во устата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
После ги напаѓаме меѓите. Бараме полжави.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па после ги клаваа коњите в тепсија. Со сите четири копита в тепсија. Пијана работа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)