после (прил.) - ручек (имн.)

Значи и тој беше потресен и не престануваше да го врти низ главата она што се случило далеку во полето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Иван Иванович само после ручек лежи по кошула, под стреата; навечер пак, го облекува палтото и оди некаде - кај градската продавница, што тој ја снабдува со брашно, или во поле, да лови препелици.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Главата на Иван Иванович наликува на репка со опашката удолу, главата на Иван Никифорович - на репка со опашката угоре.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И ова го рече тој. Но дури после ручекот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)