ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Таа ме гледаше со неверица; потем стана и рече: „Покажете ми.

Таа клечеше пред мене стрештена; побледе; потем стана, понижена, ја зафрли бесно косата на грбот со едно движење на главата (беше расчешлана, подготвена за следната точка: бабарскиот обред, каде требаше да биде невеста), и рече: „Добро, Јан Лудвик.

И потем стана. „Каде ќе одиш, Луцијо?“, ја прашав. „Дома“, рече. „Не сме завршиле уште, Луцијо“, реков.