Потоа седна крај горското изворче, ја сметна торбичката од рамото, го извади пченкарниот лебец, неколку пиперки и почна слатко, слатко да јаде...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Потоа го извади од пластичното кесе блокот со зелена хартија, го стави на работната маса, внимателно ги стутка пластичните кеси и ги фрли во кошницата за отпадоци, а потоа седна како да ќе пишува.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Потоа седна на масата и продолжи со разговорот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Стојан го турна Крстета од магарето и почнаа да се дават и борат, а потоа седнаа на тревата крај патот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Го навади прво со својата пот коренот, а потоа седна под неговиот уште кревок стеблак и здивна: пак имаш сенка, синко Митруше.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Не ја пуштаме да се шета по мермерот на верандата. Олга го чисти секој ден.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тогаш ме разбудија комшиските џукели и тргнав неминовно до веце да мочам а потоа седнав веднаш пред компјутер и почнав ко Фројд да толкувам сништа
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Повторно постојав неколку моменти пред неговиот црвен трон и дури потоа седнав.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)