потполно (прил.) - му (зам.)

Тешко некој сега да можеше да го препознае: по заминувањето на семејството, лицето потполно му беше променето, стекнувајќи морничав, формиран неземски израз. Маргина 37 75
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Погледот потполно му се вкочануваше додека цица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Поради тоа веќе не навалуваше на нејзините гради, бирајќи помирни места, околу бутините или слабините.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Наскоро стекна глупава навика да шета по градот, дури и наутро. Маргина 37 75
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа искуство потполно му го променило животот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)