Имаше потреба сето тоа да го извади од себе. Премногу ѝ тежеше. Потиснато некаде таму. Во потсвеста. Со никого несподелено. Никому нераскажано. *** ...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Страв ја фаќа зашто премногу ѝ се спие.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
„Добро, Васј, згрешив!“, побрза да признае дека претерал, дека и премногу ѝ се препушта на фантазијата, и наеднаш замолкна.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)