Реков веќе дека редовно одев таму, вртев наоколу во местото, се вѕирав лево и десно, но немав храброст да погледнам на дното.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тогаш сè уште бев во втори или трети клас во средно и редовно одев на викенди во Скопје.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Кога во летото се вратив во Скопје, тој и натаму редовно одеше на променада до „Метропол“, само што наместо шапка носеше сламено жирадо, наместо сивиот громби капут – крем костум од ленено платно.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Претпоставувам, досаден. - Да. Само не знам зошто мудроста редовно оди со здодевноста.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Кога заздравев, редовно одев на гробот на помајка ми и секоја вечер ја сонував и се разбудував, зашто ми се јавуваше насоне, дури и сега ја сонувам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)