само (прил.) - сѐ (зам.)

Колку само сѐ е банално, рече неговиот пријател, колку се излитени улиците по кои секој ден одат на училиште, колку се здодевни нивните животи стегнати во вечно повторливото секојдневие на провинцијата во која сме заробени со своето раѓање.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Само сѐ ова треба да го држиш во тајност - му рече Горјан.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)