Дали мотивите на селаните да ја осуетат Симоновата помош, да ја одбијат подадената рака и на крајот да го понижат, се провоцирани од инстинктивната самоодбрана од натрапникот, од препознавањето на помошта како подлост насочена само кон лична полза, од одбивањето на услугата за со услуга да не мора да се плати или да се остане должен?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Конечно благодарност за рамнодушноста како форма на непримерност. Но само кон нив.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Констатирајќи дека водачите на елинизмот водат политика „којашто води само кон срам“, Берар со индигнација пишува: „Атина ... денес е под чизмата на турскиот пратеник.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Мислам на она немо посматрање што нѐ упатуваше само кон еден резултат: начинот на совладувањето на гладот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)