секогаш (прил.) - полн (прид.)

Но тој веќе беше свикнат да го раздробува тој бес во своите мускули, секја утрина повторно упорно и повторно лудечки загазувајќи во длабокиот снег и цепејќи го неговото море со своите чекори во по неколку бесмислени круга околу пиланата и враќајќи се од таму секогаш полн со една безумна насмевка во своите очи, тоа беше само оној, големиот Ристан, дојден во него, секоја утрина повторно извлечен од заборавот, како првпат сретнат, збеснет и див.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
— И се позаврте настрана, се исекна крај пангото зад себе, ги истресе бурмутот од елекот, го избриша секогаш полниот нос со бурмут и му довикна на Мечето: — И два чаја за нас со стрика ти Милана, Мече, — и продолжи со разговорот: — Та така, Трајко, а?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Зад црквата стрчеа високи јаворови дрвја кои преминуваа во шумата на Кожле, на чиј почеток стоеше амбарот, секогаш полн.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Имав двособен стан, не толку убав како овој во Скопје и секогаш полн со гости. А тука - досадно.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)