Меѓутоа, изгледа дека малку од тоа е во состојба да стане нешто повеќе од програма највеќе поради вистината на поставеното барање: еднократноста на секое искуство (“потребна ни е музика без проба”) бара свест испразнета од навиките и клишеата на мислењето, секогаш спремна на “било што што ќе наиде”, т.е. свеста на просветениот човек, а тоа на макропланот на општеството е прилично тешко и нереално да се очекува.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
И навистина, ние што одевме по него повеќе личевме на распердушена гускина тајфа, која тукушто се кубала со некое друго јато, отколку на спретната, секогаш спремна, скаутска младеж.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)