силно (прил.) - го (зам.)

Тоа силно го трогна, по првпат некој од Акиноските оставаше завет да биде закопан тука, во Потковицата, на Горник, заедно со луѓето со кои го поминал векот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Лежи од војна световна, лежи — и веќе земјосал — силно го тага изела задека тука загинал.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Затоа сева случка силно го изненади, му се виде чудна по својата неприродност и несогласност со најпростата човечка логика.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Докторот Петриќ го изгледа презриво дајреџијата, кога овој извади да плати и силно го удри по раката со зборовите: - Ајде бре, копук...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
XLIV Татко не можеше ниту во најоптимистичките варијанти да поверува дека трагањето по османотурцизмите со веќе изветвена конотација, посебно заемката кадија, со сите изведенки толку силно ќе го разбрануваат неговото сеќавање на минатото, одамна заклучено длабоко во себеси и што беше најнеобично првите зборови кои започна да ги разгледува најсилно го осветлуваа и го будеа неговото цариградско време збиднато меѓу 1919 и 1914 година, токму во цутот на неговата младост.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Остави само лист хартија. Нотна. Беа напишани некои ноти,но инспекторот Фиданчо Голомешев, кој инаку силно го љубеше фолклорот, покрај сета волја, не можеше да го протолкува.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Јас толку силно го стиснав копчето што ѕидовите почнаа да пукаат, стаклата на прозорците да се кршат, таваните да паѓаат, а некои од институциите експлодираа и така беа разнесени што камен на камен од нив не остана.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
СЛОБОДАТА: (Одеднаш таа силно го осветлува)
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Во текот на целото тоа попладне присетувањето на неа силно го вознемируваше, но секој следен пат истовремено помислуваше дека тој не е момчак со среќа да има таква девојка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ибн Бајко излезе на половина од молитвата на попот. Нозете му се тресеа. Колкот силно го болеше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мораше нешто да рече, ако веќе не смееше да праша за тоа што силно го интересираше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Бандиера роса. Пееме првин тивко, што се вели, накусо го поземаме гласот, а после и на посилно го пуштивме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Поп Јакова силно го удри еден со кундакот од пушката по тилот и тој се струполи; се онесвести и така го врзаа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Зборот пеш го повторив и силно го подвлеков не случајно и не без причина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Очигледно добриот Трифун Трифуноски силно го погоди мојот бол.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Лицето ѝ се вцрви, ја протна раката преку железните дупки на портичето и силно го турна Томе.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кундакот, што силно го тресна по грбот, го стивна чичко Ламбета. Но само за миг.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Не знам... - Па сигурно, - се вмешува и кметот, - од кај ќе знае кога силно го треснале по глава!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Силно го потресе судбината на козата која зборува и бара од својот господар да ја пушти да оди в планина, на слобода.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сега тој збор повеќепати реско и силно го повторуваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но нешто ќе се случи, жално коментираше Чанга и мислеше да го остави читањето, меѓутоа, судбината на козлето силно го копкаше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, од друга страна, претераната коренитост на тие разлики, извалканоста и стутканоста на писмото „така несоодветни на вистинските уредни навики на Д“ толку многу укажуваа на намерата да се залаже окото дека станува збор за безвреден документ; сето тоа, заедно со грубата наметливост на документот оставен пред очите на секој посетител, беше сосем сообразено со заклучоците до кои претходно бев дошол; сето тоа, велам, силно го потврдуваше сомнежот кај човек дојден со намера да се сомнева.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Куќата беше во низата постари двокатни, градени во отоманско-западен стил, повеќе со дрво отколку со тули и со камен, коишто Татко силно го потсетуваа на босфорските јали 2, од цариградската младост, со мали градини напред, со каранфили, со трендафили, со стракови жолто-зеленикава анамска рака кои ползеа ниско по ѕидовите, и со бавчи одзади, во кои се садеа магдонос, босилек, нане, бамји, секакви рани и доцни зеленчуци и зачини.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка Ервехе најсилно го чувствуваше во душата резот на границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Андро тоа нешто силно го погоди. Не можеше да ја издржи навредата, болот - и се обеси.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)