сосема (прил.) - напуштен (прид.)

Згрутчена околу црквичка, над чија врата беше насликан Свети Никола, населбата изгледаше сосема напуштена.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Неговите нозе се нозе на сите луѓе. Не е сам, не е сосема напуштен и сам.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)