ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Повторно нурна во својата осаменост, во која немаше ништо освен апстрактната потреба за цицање крв.

Најпосле се најде пред една пуста уличка со светилки, веќе сосема обичен; дури и беше заборавил што се беше случило со него.

Ворхоловите јунаци, во конвенционална смисла социјално и сексуално девијантни отпадници, дури и впечатливи од пуританско гледиште, се прикажани среде сопствениот свет и среде сопствениот контекст, каде нивната девијантност изгледа сосема обична, прифатена, вообичаена, природна и лишена од каква било афектација.

Главниот јунак во Harlot е трансвестит (Марио Монтез).

Нели, колку си поблизу, за да го видиш секој белег на лицето, толку ти е понедостапна и поневидлива опачината?

Зошто да не можам и јас да размислувам за смртта на сличен начин?

А јас за првпат го гледам.

И јас, како и другине што поминуваат оттаму, ќе можам да ја видам само улицата со затворскиот ѕид што се чини сосема обичен. Ништо друго не се ни наслутува.

„Секаде каде што ќе намине смртта се случуваат сосема обични а сепак чудни настани кои за жал остануваат недоразјаснети“, беше заклучокот на татко ми изведен од чудната смрт на неговиот помал брат.

Нели, сосема обични зборови а може да се случи да ги запаметам и да ги повторувам многу почесто одошто би можел сега да си претпоставам.

Како и онаа друга фраза, што ми се чинеше пообична а сепак подоцна сфатив дека е помногузначна.

Човеков што дојде да ме поведе ме поттикнува да побрзам, но не ми кажува каде.

Ти се случи сосема обична повреда.

Тој ѝ ветуваше сосема обични нешта, толку обични, што луѓето не ни помислуваат да си ги ветат едни на други.

Го слушавме Макс како ѝ ветува заедничка постела во соба со прозорец од кој се гледа улица по која врват луѓе (толку слично а толку различно на прозорците од кои се гледаше парк по кој чекореа пациенти и доктори), ветуваше денови во кои ќе си ги учат децата да зборуваат и да се радуваат, ветуваше колку ќе бидат блиски нивните тела и пред заспивањето и во сонот.

Макс ѝ го ветуваше на Добрата Душичка она што тој самиот некогаш посакувал животот да му го вети нему, ѝ ветуваше сосема обични нешта, нешта кои луѓето не си ги ветуваат затоа што тие се подразбираат во постоењето та за нив нема потреба од посакување, нема предуслов за копнеж, затоа што копнежот може да се роди само кон она што е тешко остварливо.

Таа пролет, пролетта во која Добрата Душичка и Макс го чуваа од згаснување тивкиот оган на кој се грее душата, за сите нас во Гнездо траеше колку цел еден живот; како сите ние по цели еони ледено доба да почувствувавме дека душите одново нешто ни ги стоплува.

Ти си светец, а што сум јас? Сосема обична.. .

20. Кога ќе загледаш поасолно Од пишаното навистина не се бегало Ни од пишаното ни од суденото А пишано било наместо плач да имам прв сон И судено било сон по сон Да го отсонувам и последниот сон Оставајќи патем неизбришливи траги Во светската историја на сонувањето И крепејќи ја севезден Планетарната борба За неприкосновено право на сонување Уште повеќе борбата За гарантирана слобода на сонувањето Што сега е внесена во Општата повелба На Обединетите нации за слободно и неограничено сонување Од толку силни борби И впрегнување во нив на владини и невладини сонувачи Најнакрај се уморив од толку сонување И си реков доста беше ако е за аир И онака не остана што да се сонува А и нека посонуваат малку помладите генерации Па да видат пршленките Колку дикат сака за едно просечно сонување А не пак за едно асолно сонување Да видат дека во сонувањето нема тате носи мама меси Соновите не паѓаат од ведро небо И сака добро загревање на главата Дури почне да се исцедува еден сосема обичен сон А знаете дека има и недоброј необични сонови Тадури и повеќе необични одошто обични сонови

Па сепак, зошто да не ја речам вистината, мојата одговорност си ја замислував како прст, како сосема обичен прст, што не престануваше да чука на вратата на моето спокојство: „Чук, чук! Чук, чук!“.

Тоа траеше околу еден час и кога заврши прилегаше на сосема обична рака. Но не беше обична. Таа веќе не беше дел од него.

Некој ќе рече, животот не им е слуга на неверојатните случки.

И најнесфатливите нешта, (да не речам постојано, но по некое правило што од година во година се повторува), произлегуваат од сосема обични ситуации.

Мислам дека не пропуштив ниту збор.

Имаа различен стил на облекување: Дејвид беше сиот во црно, а Мик во светло еднобојно одело со многу тесни панталони, и T-shirt со линии, сосема обична спортска облека од Карнаби стрит, ништо посебно скапо, но начинот на кој ја комбинираше облеката беше фантастичен.

На вечерата кај Џејн, ги забележав Дејвид и Мик.

Една ноќ сосема обична, скоро совршена можеби искрено ќе заплачам и ќе се помолам, можеби ќе се извинам и ќе простам или можеби едноставно некого ќе засакам.

“Кога изгрева сонцето мислам на едни топли и уморни очи а во нив потоната мојата љубов.

Но еден ден сосема обичен, скоро совршен ќе се разбудам со нов сон, со нова мисла и ќе дозволам засекогаш да исчезне сенката на мојот најголем страв.

Животот на У по породувањето доби сосема обичен, но во некои нешта и необичен тек.

Јас бев сосема обичен човек со просечна количина на мозок.

Едниот беше тркалест и со дупка во средината, сосема обичен, ама другиот беше најчудниот камен што сум го видел: И тој беше долгнавест и тркалезен, ама предната страна имаше лик на човек, тркалезен ама со очите над веѓите.