сосема (прил.) - поинаков (прид.)

Да резимираме: инструменталниот однос спрема телото којшто кај Декарт го воспоставува духот-субјект, кај Спиноза е надоместен со еден сосема поинаков став спрема телото, можеме да речеме агностицизам: не знаеме што може телото без соработка со духот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој малку ќе потчитнеше, благо насмевнувајќи се; но сето напишано му изгледаше како да се случува на Месечината или во кутија кибрит.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ф.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Достоевски во „Идиот“ го опишува тоа, споменувајќи неколку нему современи стилови на писмо и, меѓу другото, дава слика на начинот со кој се создава влијанието на еден систем на писмо, на еден стил на писмо врз друг, сосема поинаков систем и стил на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Додека кај Декарт телото е дејствено, а духот трпи, кај Спиноза поголемата способност на телото истовремено е и поголема способност на духот итн.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сè беше малечко, онострано и често здобивајќи се со карактер на повратна акција; како на обичната, земска стварност да ѝ се придружуваше уште некоја друга, несфатлива, и како последица на тоа сè што се случуваше имаше сосема поинаква, поместена, туѓа смисла.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во ДИА, инсталацијата Арена овозможи сосема поинаква слика на активностите на Бојс.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Токму на Лимиеровата линија се филмовите на Енди Ворхол, чиј концеп­туализам е сличен - насловите на овие дела ја чинат неговата очекувана содр­жина; Eat, на пр., 45-минутна снимка на човек кој јаде печурки (човекот е Роберт Индиана, њујоршки поп-артист) може да го споредиме со Лимиеровиот 94 Margina #15-16 [1995] | okno.mk Појадокот на бебето (1895), или, уште подобро, Kiss, 50-минутна серија со автентични бакнежи од различни парови, со Бакнежот на Меј Ирвин и Џон Рајс (1896) на Едмонд Кун, чиј продуцент бил Едисон, првиот филм кој отворено прикажува еден вид на сексуал­ ност, и играјќи на сензација, веројатно и првиот концептуален филм воопшто (овде актерите кои го изведуваат бакнежот се професионални актери).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во склоп на изложбата, усмерувачките сили требаа сериозно да ја означат крајната точка на една долга патека, која беше сведок на конверзијата на Бојсовите цртежи од главно лични и мислени гестови до еден екстравагантен јавен перформанс.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
После седумдесеттина години од истори­јата на филмот, колку што ја делат Ворхо­ловата работа од овие пионерски обиди, неговите филмови, дури и со идентична содржина, добиваат сосема поинакви коно­тации, како кај Кле, кој откривајќи го дет­скиот цртеж, подигна еден вид симбо­лизам на ново ниво.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
И како тоа овој нов „сосема поинаков ден“, што многу мириса на хетеросексуално секојдневие, воопшто се разликува од претходниот ден?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Веќе не можеме да се правиме аристократи; но пресудната поента е дека, сепак, се гледаме себеси како некако над светот на производството или како одвоени од него, како некои што имаат дозвола да си играат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, Квин, го опиша влијанието што озаконувањето на геј-бракот ќе го има врз неа и врз партнерката со следниве зборови: „Утре, семејството ќе ми се собере на дипломската забава нa внука ми, а тоа ќе биде сосема поинаков ден затоа што ќе можеме да си разговараме кога ќе ни биде и како ќе ни изгледа свадбата и каков фустан ќе носи Џордан, правнука ни, кога ќе ни биде цветарица.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Квин изјави, според АП, дека „одлуката ќе им смени сѐ нејзе и на нејзината партнерка“. ‌Што подразбирала Квин под тоа „сѐ“?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Промените што ги наброја немаа врска со зголемените материјални придобивки, со еднаквоста пред законот, со унапредувањето на човековите права, со придобивките од правичната распределба, со поразот на хомофобијата, со растурањето на хетеросексуалниот монопол над сопружништвото и над личниот живот и со отстранувањето на правните пречки за основањето и одржувањето интимни врски.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Има нова ‘аристократија’, поголема од старата и во која полесно се влегува (можеш и ти), аристократија на сензибилитетот, а под тоа подразбирам аристократија што разбира како функционира задоволството и како може да се добие“ (181).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ова ли е величествената кулминација на век и половина политичка борба за геј-слобода и за геј-гордост?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Која било од овие промени ќе можеше да се квалификува како значајна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што јасно го покажува сведоштвото на Квин е дека крајот на дискриминацијата, исправањето на општествената неправда и срамнувањето на сето нерамно постапување со сексуалните малцинства – дури и да се случи – нема да биде исто со крајот на културната доминација на хетеросексуалноста, со исчезнувањето на хетеросексуалноста како склоп од културни норми.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значи, видот на аристократија кон кој се стремат некои геј-мажи може да испадне сосема поинаков вид на надмоќност од она што нормално се подразбира под ‘аристократија’, надмоќност што не е неспојлива со „демократскaта жизненост на кампот“.280 ‌Луксузот што го цени машката геј-култура може да се достигне без буквална екстравагантност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А мислев дека тој миг никогаш нема да дојде“.460 ‌Дали мигот што го опишува Квин е навистина оној што сите го чекавме толку скрбно?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За маќеа, мислев дека е потребна некоја друга жена, сосема поинаква.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„А јас тоа го гледам на сосема поинаков начин,“ рече Сара, и се сврте кон децата кои си играа во дворот на детската градинка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа, по малку белина, со сосема поинаков ракопис, стоеја развлечени букви; сигурно биле запишани кога почувствувала како полека тоне во нешто што наликува на сон: „Биди цврста, како и секогаш“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Да се носи со месеци нов живот под срцето, а потоа да се донесе тој нов живот на овој свет, да се гледа како тој живот доаѓа, ужаснат, ужаснат од излегувањето од утробата и судирот со она што не може да му биде ни непознато, бидејќи за непознато уште не знае, а познатото само го чувствува, да гледам и чувствувам колку сум му потребна на тој нов живот, колку му е потребна храната која истекува од моите гради, да набљудувам како искуството се таложи во неговите очи, и да ги видам првата надеж и првото разочарување на тој нов живот, да гледам како тој живот се осамостојува, како веќе не сум му неопходна, да видам како тој живот кој произлегол од мојот живот ме напушта и самиот тргнува кон создавање на нов живот, ете тоа за мене е родителството.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го оставив писмото на перницата. Поминав со раката по косата на Цецилија, по нејзината долга црна коса, ја распослав на перницата, преку листовите хартија на кои беше испишано писмото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ѕвечкањето на пушката, која преку неговото рамо се допираше до редениците во ритамот на неговиот чекор, беше сосема поинакво од ѕвечкањето на металот кога ги редеше теговите на шипките во теретаната.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се сепна кога сфати дека сите околу него стануваат.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тогаш беше сосема поинаков.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„И сосема поинаква од жена ми“, си помисли сега.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сите тројца сега пак помислија на своите пушки на рамената, само на еден сосема поинаков начин.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И веднаш, откако го почувствува тоа, тој пак ги побара и - за чудо - ги пронајде, но сега веќе на еден сосема поинаков начин.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Штотуку беше се спремил да си се прибере во своето легло, тој забележа како некаде на самиот најгорен крај на голината прострелка една сосема поинаква црнка, а после, наполно откриено, таа зеде да ја крстосува неа со своите високи скокови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А наеднаш како мов, подводна трева, меѓу неговиот поглед и она малечко, долгоуво главче на неговото срнче, се залелка и се отвори сега на еден сосема поинаков начин, зародена прво во него, а после одразена од него и во овие питоми очички на животинчето, познатата непремостива провалија; му се врати на еден само негов начин, а веднаш со неа и едно зачудување во него како можел да ја превидува толку дена.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но, не многу после тоа од својот прозорец Змејко можеше да гледа како неа ја истуркуваат, разматувајќи ја, едни црвеникави, осојничави ветрови, што избодинуваа како незадржлива пепелничава коњица од северното небо, внесувајќи некој токму таков пепелаво-модрикав немир, во оние бездони пробиви, што ги оставаа по себе во исковитланата и наеднаш сосема поинаква, плаховита смиреност на облаците.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Со години живееја, но реалноста беше сосема поинаква.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А за тоа беше потребно сосема ново планирање и сосема поинаков пристап.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ако ѝ се поверува на последната прикаска како на неоспорна вистина, случајот со коњот што љубел вино е сосема поинаков, речиси дури и понеобичен отколку во другите раскажувања.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Забелешките на Жари се мали детали, чудни реченици во целата книга; преиначени во визуелна форма од Дишан, тие имаат сосема поинаква тежина.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
А со ова неочекувано зближување со Богдана, стана сосема поинаква, сосем подруга, си ја врати поранешната потисната женственост.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во таа смисла, на крајот од Маргина 36 169 Постмодернистичкото знаење Лиотар се залага на јавноста да ѝ се овозможи „слободен пристап” до податочните банки и се надева дека разни групи би можеле материјалот, згрижен поради униформна контрола, да го употребат за некои други, сосема поинакви цели.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Емоционалниот карактер на виртуалната стварност е сосема поинаков од оној во реалниот свет.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Еден сосема поинаков, паралелен развој.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Може да се скока и низ времето Ама тоа е сосема поинакво скокање Од скокањето низ меридијаните И за тоа си треба башка седнување и башка сонување Навистина понекогаш доаѓа до испреплетување На скокањето низ просторот и времето
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Но на спомениците што ги откривам испишани се имиња на некои сосема поинакви народни херои.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Во тивката балканска ноќ, оваа ракија што допираше до двете души кои талкаа по светот и ги доближуваше суштината на една иста невозможна потрага по патот на јагулите, имаше сосема поинаков вкус.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Да беа вклучени тие, Rosenthal ќе имаше сосема поинаква изложба, таква која ќе ги означеше потеклото и дострелите на апстракцијата, но и кршењето на еднодушноста од 60-ите и кревањето на една нова парадигма која доминираше во уметничкиот универзум во последната третина од векот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но ако само малку се потргне завесата веднаш изникнува еден сосема поинаков свет.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Што е најважно, има сосема поинаков поглед, гестови, сè! Потполно сте различни!
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
На трупот се напишани зборовите: Моето име е Ozymandias, Крал над Кралевите: Погледни ги моите дела, ти Моќнику, И очајувај! што очигледно имале сосема поинакво значење во нивниот првобитен контекст. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 59
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ние значи не наоѓаме ништо што засновува значење; само уште зборови (тоа И тоа).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа е сѐ што останало од некогаш големото царство.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бев затворена во границите на сопственото тело.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Валоризација на интимни, мирни и спокојни секојдневија, откривање на големата слика на животот, мир, спокој, бои, мириси, светлина и нова енергија, сосема поинаков свет на убавина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во дните на осаменост со болна страст се вдлабочував во себе, бестелесно постоење во просторот на еден свет, чуден, непознат, сосема поинаков.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тагата и болката не можеме да ги премостиме тие си најдоа вечност во нашите души.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Еванс, од првиот момент по пристигнувањето во март 1943 година, живеел и слободно се движел "меѓу Македонците, кои го примиле и му верувале".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од тие причини неговиот извештај претставувал "салто-мортале" и давал сосема поинаква слика за населението што живеело во областа Лерин, а особено се разликувал од дотогашните извештаи кои биле доставувани до Форин офис од лицата што биле во придружба на официјални грчки лица и "супервизори" на она што се разговарало и какви информации ќе се добиеле од месните жители.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Кога во шеесеттите родителите започнаа згрозено да констатираат дека нивните деца имаат сосема поинакви погледи на суштинските културни и политички прашања, беше предоцна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Генерацискиот конфликт беше веќе тука.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Денес постои црногледа индустрија, што се грижи за редовен приток на мрачни прогнози за состојбата на популарната музика.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Луѓето таму размислуваат на сосема поинаков начин од нас и не бараат за сè објаснување. Едноставно веруваат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Му велам на Игбал, да не постоеше, мојот живот ќе беше сосема поинаков, обичен, како сите животи на девојчињата од моја возраст, а тој нишка со главата лево-десно и повторува неколкупати: О.К., О.К., О.К. и се смешка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)