Го слушав како говори, сосема убеден во тоа што го говори, и почнував да се плашам; Лудвик, оној Лудвик што јас го познавав, немаше склоности кон мистицизам.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Не бев сосема убеден, не.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)