среќно (прил.) - и (сврз.)

Искрено, Снежана, прво многу ми е драго што повторно се слушаме, што ми делуваш среќно и што си близу до нашиот крај...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Всушност, Мише дишеше и мирисаше на гулабарник. Ноќе заспиваше милувајќи ги во сонот гулабите, се насмевнуваше среќно и блажено при помислата на нив или срипуваше, вџашен и исплашен, ако во сонот околу гулабите му се врткаа крадци.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во очите им гореше желбата Ластовицата среќно и здраво да стигне до своето родно гнездо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)