студено (прил.) - му (зам.)

Погледот студено му кружи преку нејзиниот стомак, стегнатиот и со појас опашан струк, преку набрекнатите гради, се сретнува со нејзиниот возбуден и концентриран поглед.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа го гледаше скаменета, студено му подаде рака и уште постудено го запраша: - Дојде ли?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ноќта беше свежа и тој се вкочанил, студено му е.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)