студено (прил.) - и (сврз.)

Надвор беше студено и месечината светеше. По небото пловеа облаци.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кланицата, потајниот говор на реката и сталното фучење на ветерот низ клисурата, го правеа местото студено и тајно. Уплавно.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во неговиот стан под керамидата беше влажно и студено и затоа често настинуваше и боледуваше де од кијавица, де од грип или од некоја друга болест.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Нешто студено и остро ме погоди по лице.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кланицата, потајниот говор на реката и сталното фучење на ветрот низ клисурата, го правеа местото студено и тајно. Уплавно.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Циментираниот двор на участокот е заграден со високи ѕидишта, студено и безизлезно настроен.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)