сѐ (прил.) - седи (гл.)

Ми пречеше и дебелион. Сфаќајки сѐ седеше глупаво опуштен, дебело, ќосаво бебе што само не ќе се расплачеше.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)