А зло или бог одново ги успа ѕвездите И само таа, твојата ѕвезда е будна: Стои така загледана кон земјата и моли...
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Стоеше се така загледан во далечните ѕвезди, а очите му гореа во огнен сјај.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Постоја така загледан и викна: - Коте ! Дома ли си бре? Кој е? - рече Коте.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)