Се поклони и елегантно излезе од неговите сандали, оставајќи ги една до друга, перфектно наместени, и тогаш слезе на Подот на смртта.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Така одеше цупкајќи од праг на праг сè додека не излезе од градот, а тогаш слезе од пругата и го остави насипот да се надвишува над околните бавчи.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)