Зошто тогаш сум толку често немоќна и го мразам белиот мантил?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Кога јас имам желба да советувам, а никој не го бара тоа од мене, тогаш сум лоша, се мешам кај што не ми е местото.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Овде и писмо ми е тешко да напишам. А пак зошто тогаш сум ја зела машината?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
- Ако е ова вистина, тогаш сум најсреќниот човек на светот, зашто не сум женско. - И јас! - свика Саше.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
А сега сакам да прочитам една приказна од Гуанг Зи и тогаш сум готов: “ Јун Јианг, лутајќи кон Исток носен од благиот ветрец, одненадеж наиде на Хонг Минг кој трчкаше наоколу тупкајќи се по бедрата и скокајќи како птица.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Навистина голем МОЗОК бил составувачот на лексиконот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Пополнував под реден број дваесет и три. Тоа ми е среќен број. Тогаш сум роден.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Како му текнало да измисли толку интересни и смешни прашања.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Додека под нашите раце бесшумно исчезнува ноќта кон наслутениот смев интимни сосема одиме Оваа постела потна е море со високи бранови што во пените на чекањето ги фрлаат нашите тела и на тој пат што мами сосема измешана плови зелена гранка од соништата и раката од пелин Па сѐ по малку сетни рацете твои како пристан тогаш сум и брод и галеб што во него ќе слета и ја наоѓам во него онаа неизбежна вистина што мавта и подмладува со рацете на ветерот
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)