толку (прил.) - гладен (прид.)

Толку е постелата за секој.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Зар си толку гладна? - праша едноракиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не ја украдов, ами клас по клас, зрно по зрно ја собрав за...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Татко, кажи ми, вистина ли е дека сите луѓе, во сите земји имаат леб, надежи и национална химна.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зошто сме ние толку гладни и бевме многу тивко тажни песни!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бевме претпазливи, си носевме за јадење, крадевме од кујната пред излегување.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не ми се прибираше баш, бидејќи не бевме веќе толку гладни...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Толку храна, толку храна, а толку гладни има, а храна, да гризеш, да ги впиеш забите во нечие живо тело, да почувствуваш како зоврива крвта во тебе, трепери К*, да ја почувствуваш туѓата крв врз белите песјаци и да гризеш, да гризеш, чувствува К* со сето свое кучешко битие соленкаст и метален вкус на крвта во устата, на туѓата крв.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
- Не сум толку гладен - одговори Трајче. - Кај чичко Талета јадев баба Наца.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)