Ние во Европа во еден подолг период се прашувавме зошто марксизмот завладеал толку моќно и во еден толку долг временски период, мошне силно распространет на планетата, успевајќи да им се наложи на толку многу народи.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Морден имплицира дека Крафорд во Милдред Пирс толку моќно ги одиграла гламурозната и абјектната женственост, толку напнато, толку совршено, а во исто време и толку екстравагантно театрално, што нема дрег-кралица што може да ѝ се опре и да ѝ се рамни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)