тука (прил.) - живее (гл.)

Во Уј бев на гости кај мојот сонародник Драган Христов, кој овде толку се натурализирал што и не се разликува од луѓето кои тука се родиле и тука живеат.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По некој ден се чу дека избегал на карпата крај езерото и тука живеел во една од пештерите.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Во Крапиштето направи колиба колку да се заштити од дожд и ветер и да се замаскира од многубројни езерски птици што тука живееја.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
СУЛТАНА: Пердуви да летнете. Не доаѓаш во манастиров. Тука живеевте. Мачно ти е качувањето.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Тука живееш? - ме праша.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ѓ се накашла и со изнемоштен глас праша: „Добровечер. Тука живее Елена?“
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Тука живее учителот и жена му тетка Анѓа.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Не можете ниту да си претставите само од бучавата колку ќе се растревожи спокојот на коријата - и сè што тука живее: луѓето, домашните животинки и ѕверушинки“, загрижено зборуваше директорот Миле.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Преобразба: „Тука живеел Кафка“ И тоа е натприродно.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)