убаво (прил.) - срочи (гл.)

Питома, не премногу снажна, да не ја препадне публиката.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа дава една вербална клоака која глатко тече, со убаво срочени реченици, и ситна, безопасна досетка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)