— Ете шо ќе правиме: ти вечер ќе си одиш дома и утре в зори те чекаме на Маргара, кај чешмичето, со некој и друг сомун леб.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Откако го зеде прстенот, Мискарица ја прегрна Аспасија и ѝ прошепоти: - Слушај: наместо Викторија, утре во градината, крај брегот, на ѓерѓефот ќе влезе сестра ти Атина...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Како сте? Се радувам јас. - Ако го барате мажот ми, отидете утре во канцеларијата, тој таму прима - се одѕва таа мрзливо и гледам се готви да ја затвори вратата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ви благодарам многу! Гледајте нѐ и утре во истото време!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
— Многу слатка лубеница, кој ќе оди утре во НКВДЕ?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Утре в ранина ќе можеш да легнеш во него.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Добро би било да слезеш утре в град...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Утре в зори ќе ја земеме таа што ќе дојде да ни донесе храна, и неа ќе ја заѕидаме во темелите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Меѓутоа, трогнат од широкоградоста на постарите браќа, кои заради заедничкото дело биле готови да се откажат од најмилото на светот, најпосле и тој попуштил и ветил дека ќе молчи таа ноќ.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)