Најчесто испаѓа дека таблетите се она што рејверите го очекувале, МDМА, иако, додека гледав, неколку не ја променија бојата во киселинскиот тест, што значи дека нема начин да се знае што се и што содржат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Некој дојде со нов вид таблета за која сѐ уште нема лабораториски извештај.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во овој случај симптоматично е и тоа што дополнително се појавува проневера со сопственички акции – но, за која сѐ уште нема конечна судска разрешница.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Меѓутоа, како што ни кажа нашиот соговорник, тоа за него и онака е неприфатлива понуда – бидејќи тој немаше никаква потреба од тие производи, како и начин на кого да ги продаде.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Пред МТСП, како второстепен орган, обжалени се вкупно 2.332 решенија, од коишто 186 758 се потврдени, а останатите се сè уште во постапка – што значи досега ниту едно решение досега не е поништено т.е. ниту една жалба не е усвоена!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во март 2009, судскиот совет (составен од судијката Л. Димова – претседател и поротниците Љ. Аризанкова и О. Тодоров – членови) донесе позитивна пресуда со која делумно го усвои тужбеното барање на тужителите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
АВРМ сѐ уште нема постапувано по околу 350 барања, од 30 претпријатија, од причини што сѐ уште не е добиен список за нивната сопственичка структура.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во деновите на гладот, кога татко ми уште немаше купено коза, нас децата често нè повикуваше бабата Русинка, никогаш не нѐ оставаше без намачкано парче леб и чаша млеко од своите кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тогаш уште немаше грди наноси меѓу мене и Симона, поточно јас се сопињав на нив, а не ги гледав.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Од друга страна пак, тој и владиката беа два поглавара на островот и во тешките времиња на италијанската окупација беа упатени еден на друг многу повеќе одошто тоа би биле во времињата на слобода и на мир. Со тие чувствувања, впрочем и се собра овој одбор под иницијатива на локалното свештеништво и на градоначалникот Карер, на оловниот ден што навестуваше скорешен дожд, трпеливо да го чека владиката на закинтското пристаништето. И додека групата на молот уште немаше видено дека тој наближува, од прозорецот на својата канцеларија појавувањето на бродот на хоризонтот го виде Паул Беренц, началникот на СС единицата на островот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
По реализацијата на тие итни задачи можеше да го сврти вниманието кон спецификите на ова мало островце.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Метакот беше еден од ретките кои го чуваа бунтовниот уличен звук без да биде искорумпиран, но затоа сѐ уште немаше ниту денар.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во слаткарницата уште немаше никого, освен големиот вентилатор на таванот што веќе се вртеше како трокрилен пропелер на школски двокрилец.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Пилињата, што тој ѝ ги покажа на Рози кога беа стари само еден ден, сега сѐ уште немаа гребени и кикиришки, и личеа како мали кокошки, гиздави и убаво покриени со мазни пердуви.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Таму најде три спомени: во времето кога за неа многу нешта на светот сѐ уште немаа име, едно момче ѝ подаде остар предмет и рече: „Нож“; во времето кога сѐ уште веруваше во бајките, еден глас ѝ шепотеше за птицата која со клунот си ги раскинува градите и од нив си го откорнува срцето; во времето кога допирите ѝ кажуваа повеќе од зборовите, една рака се приближи до нејзиното лице и со јаболко го погали нејзиниот образ.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Но сега-засега од такви подробни разгледувања за засегнатите прашања уште нема голема и неодложна потреба; затоа требаше за сите од нив да се кажат по неколку збора, зашто тие едно без друго се нејасни и неразбирливи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ЛУКОВ: (Навидум соземен, но сѐ уште нема сили да се сврти кон Младичот и да му погледа в очи.) Со кого, рековте, дека сакате да се видите?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Во главата сѐ уште немаше избистрена слика, не беше до крај сигурна што сака.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Па, драги пријатели, нашата армија сѐ уште нема свој војнички жаргон!
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Во четвртокот наутро, сѐ уште немаше никаква трага каде е и дали е жива.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Службеникот од полицијата сакаше да знае дали може да добие повеќе податоци за кражбата. Сатурн ја хранеше мачката и, одвај погледнувајќи го, без заобиколување му рече да не губат време, зашто неговата жена побегнала од дома, а тој не знае ниту со кого, ниту каде.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
9 ID Пред влегувањето во авионот за New York младиот службеник уште еднаш ги проверува пасошите. - Ваков сѐ уште немам видено! - вели смешкајќи се.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој ѝ кажа дека сѐ уште нема најдено работа и ја замоли да му помогне да најде некаде стан да се смести.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Не ме напушташе уште тогаш мислата, макар што сѐ уште немав свое семејство, за иднината на моите потомци, на мојот народ!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Понекоја бугарско-кинеска јакна, со неиндентификувачко чудовиште или исклештен змеј со премногу канџи и премалку заби, хибридно се вкрстуваше со модерно палто на млада госпоѓица која сѐ уште нема, или има освоено многу одважен маж.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Сѐ уште немаше храброст да и пријде.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ќерка ми пак уште нема ниет за тоа, баба ефенди.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Сѐ уште нема име. Викајте го Стерна.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
36 Насмевка Редицата осамна на градскиот плоштад уште во пет наутро, додека петлите пееја далеку во предградието и сѐ уште немаше никакви светла.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во втората му беше полесно и понатаму сѐ полесно и полесно, зашто гласот за тоа што нарачува тој се расчу низ цело село додека тој уште немаше минато ни десетина куќи.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но, летото 63-та сѐ уште немаше суперѕвезди, всушност, штотуку ја набавив својата 16 мм. камера, мојот Болекс.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Така, можев да си замислам како се чувствуваа оние што земаа вистински работи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Лето пред маршевите за еднакви права, доле, на југот; лето пред шеесетите да подивеат по мене, пред моето ателје да го преселам од 47. улица во Фектори, и пред медиите да почнат да известуваат за мене и за сите останати суперѕвезди.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Денес имам многу повеќе години, многу помалку коса на главата, немам фикус на балконот и сѐ уште немам одговор на прашањето што ми го постави татко ми кога имав четири години.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Овој пат навистина ми стана непријатно, но бргу потоа сфатив дека ова семејство, покрај другите чудни навики, има и необичен распоред на спиење, поради тоа што мајката и девојчето и онака секогаш спијат заедно, тетин ми спие во собата на ќерката, а синот си спие во собата којашто сега беше "моја".
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Не може десет дена да седи... - сѐ уште немаше завршено кога тетка Олга ја надвика.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Верувај, иако на патот дрво нема, само песок на времето низ пустина гледаш Калахари, и уште нема каде да се качиш, дури и во моментот на идеи бледи, правила туѓи нѐ следи.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Автоматичар е и сѐ уште нема добиено панталони.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тоа Пелагија ја потсети на салашот крај унгарската граница кога разговараше крај топлата фурна само со ветрот и Мурџо, додека Пеличка сѐ уште немаше запретано во неа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ние сме уапсени и рехабилитирани, велиме, од Југославија имаме виза, од вас уште немаме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако е за право, јас уште немам расчистено со него...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Едниот подзастана и се сврте кон нас, наслушна внимателно, заврте лево – десно со главата и продолжи да чепка нешто околу огнот. Другите изгледа сѐ уште немаа ништо забележано.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ние, клекнати и збиени една до друга во грмушките, одвај и дишевме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)