Поттикнат од неговото читање, јас храбро пишував на теми за кои претпоставував дека ќе го задржат неговото внимание, заборавајќи ги целосно моите редовни читатели во весникот, како и претпоставените уредници.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Чичкото и натаму си `рчи, вагонот е речиси студен од празнина, па фотографиите на девојките, живописни и мазни, го преземаат целосно моето внимание.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И вака и така си присутен целосно мој....
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)