А бе златни, а бе мили, а бе драги!
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
„А бе, знааш ли кој сум јас“ – ме пите, а не супира ут смех.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- А ти колку шитна од новиот албум? - му поставуем контра питање - А бе не испечатија многу.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Сите велеа дека се добри луѓе, а бе итрите кај можеле да бидат добри?
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Набргу ќе разбереме што си сакал да кажеш? А бе, ти и гладен и жеден стигна и мајтап да играш со нас...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А бе, знаат во Турција, чуле и тие дека во нашава држава жените се „поштени“!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
- Ама вие... - Миличок, мислам дека ни беше интересно. И на обајцата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)