А куќата што ќе ги чуе плачовите твои света ќе остане за нас.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Селото беше на тумба, а куќата на цуцка, така што не само сонцето и мразот туку и сите ветришта ги вееја од сите страни.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Месечината беше високо горе, чиста и јасна меѓу ѕвездите, а куќите беа сиви и неми.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)