Никој ништо не забележуваше, а најмалку некој забележа низ каков емоционален лавиринт ги бркав своите минати и сегашни прашања и одговори.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Не обидувај се ништо. А најмалку да ја бараш онаа работа.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Затоа не ја сакаа: ниту промената на светот воопшто, а најмалку пак се обидуваа да сторат нешто за промена на светот овде: На овие македонски простори! Но последиците сите останати ги чувствуваме. ***
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А најмалку децата, сирачињата, жртвите на војната, од каде и да доаѓаа тие.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко многу читаше, уште повеќе размислуваше, а најмалку запишуваше.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)