Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Ваквото чудо е можно единствено поради блискоста меѓу јазикот со кој било напишано пронајденото Евангелие и јазикот што го говорел Константин, така што не држат многу претпоставките за готскиот, сирискиот, коптскиот, а уште помалку за некој од скандинавските јазици на тоа Евангелие.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Натаму се раскажува како Константин во Херсонес пронашол човек кој го зборувал роскиот јазик, стапил во разговор со него и прилагодувајќи се кон неговиот јазик започнал кон својот говор да применува разни букви, така што набргу читал и пишувал на роски, на што „многумина се чудеа“.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Освен овие два збора, овие епитети, нејзиното име значеше и трпение, истрајност – упорност, долго – трајно постоење на неа самата, како тело а уште повеќе како личност. ***

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Татко ми замислено го погледна, па задоцнето му одговараше: – Тешко е да се утврди кога се појавиле првите кози на Балканот, а уште потешко е да се установи дали се автохтони, односно староседелски?

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Кога дојде забраната да се чуваат козите, а уште не стана извршна, ние ги водевме козите насекаде, дури и на училиште.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Немаше многу луѓе со кои би зборувал, но и да имаше, пак не ќе зборував. Се повлеков во себе, многу молчев. Не можев ништо да смислам, а уште помалку да сторам.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Само заокружив назорум, назорум, како да демнам, а уште повеќе како да ме демнат.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Франциско одеше гол и бос, парталав, гладен и жеден, во крв облеан, и од никого ништо не бараше: ни дреи, ни леб, ни вода, а уште помалку го мачеше суета и потребата од признание и слава.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Штом ќе види насобрани луѓе, се допира до нив, се вѕирка кон небото, божем бара ѕвезди, а уште ги напрега за да чуе нешто.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Маслинките расцветани како во некој далечен еп а уште подолу свеченоста на морето...

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Убав, млад, рус како неа, јак и снажен како 'рслан, неженет, како си мислеше таа и како ѝ се кажа Толе; работник — минер. А уште кога се слушна во логорот дека го турнал Ѓузепа во тунелот и му ја зел мартинката на Аќифа, Толе порасна во очите на сите работници и работнички, а најмногу во очите на Проќа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

А народот со понос го изговараше неговото име, а уште со поголем понос и гордост неговиот прекар — паша.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Вжарен, па испотен камен – тоа е историјата: севезден да ги оплакуваш мртвите и пљачкосаното царство, да гледаш како царството станува вазалство, севезден на штрек да пречекуваш нови освојувачи кои по цели ноќи на месечина низ шепотот испуштаат уплав за оние кои не знаат дека на Инките убаво им стои да се вазали на сонцето, а уште поубаво им стои да се измеќари во Храмот на сонцето.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Сиот дијалог со бруцошката што зборуваме најмногу со своите очи, а која сега завршуваше фармација, го тинкаше нивниот син а уште носеше и второ дете во својата утроба, веќе одамна беше завршен, и тоа на најсреќен можен начин; и сега Миха бараше нови соговорници, по истиот навик и по истата потреба како што секоја изутрина кога одеше на работа од дома си земаше бурек за појадок, една четвртинка во една а друга четвртинка во друга бурекџилница, зашто му беше срам одеднаш да побара половина пита - толку млад, симпатичен и непорочен, иако веќе не само лекар туку и доктор.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Дури, ни сите научници заедно, а уште помалку поединечно, немаат право да даваат завршен збор за прашањето на вкусот”.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Токму тогаш да намине таму и да ја најде својата невеста како руча со друг маж, кога таа требаше да биде дома во својата кујна, тоа беше доволно тој да се разбесни, а уште повеќе да влезе таму и да ја види како се држи за рака со друг маж.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Никој од нас не помни кога последен пат логотетот рекол некому да седне во негово присуство, а уште помалку – да седне до него.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Со право може да се нарече стажарско место на нејзината желба.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

И уште една вистина што не е без значење: местото за могила што го избра мајка ми нема никаква врска со нејзиното и со нашето минато а уште помалку може да се поврзува со нашата иднината.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

По овој последен распит ја загубив стрпливоста за следење на протекот на деновите, а уште помалку на месеците.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Но кога се сретнав со службеното лице што го пополнуваше формуларот за моето отпуштање не пропуштив да прашам кој ден во неделата сме и колку имам поминато в затвор?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Многу мечтаевме, а уште повеќе сакавме да веруваме и верувавме дека ние ќе бидеме победниците.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Бугарија нема дипломати, а уште помалку – во странство.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Баткиве не ги бива за водење држава, а уште помалку за водење војна.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Десно од вратата на куќичката камен за седење, а уште понасреде, негде околу средината, голема и дебела црница.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

По нив остана само една црна крвава паласка во снегот и неколку расфрлани прамени волна, а уште еден раненик, кој не беше толку умен или кому му беше повредена токму таа жица од инстинктот да молчи, заминуваше со бесно и продорно аурликање кон шумата, насобирајќи ги по себе сите тие глади и раздразнувајќи ја уште повеќе со својата вкусна животворна крв стрвната сурија во сета нејзина безбожност.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Ми зборува така Јон, а уште стои на мотиката.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Едно утро станувам порано... Петлите се петти, а уште не е доразденето.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Животот е една голема угорница, а уште поголема удолница по која трчам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Најпосле, откако се изнамуабетија, а уште повеќе изнамолчија доволно време и испопикаа цигарчиња во меките фотелји со навалени потпирки, тој, најпосле како да се сетил, наеднаш му рече на секретарот што стоеше покрај врата со документи за извештај: „Па, таму, чинам, чека некој чиновник; кажете му дека може да влезе“.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Акакиј Акакиевич навреме ја беше почувствувал задолжителната бојазливост, малку се збуни и, како што можеше, колку што му дозволуваше слободата на јазикот, разјасни, со уште почесто додавање на зборчето „онака“ отколку другипати, дека шинелот бил сосема нов, и дека сега е ограбен на најнечовечен начин, и дека му се обраќа нему, за да се заложи на некој начин онака, да му напише на господинот полициски врховен началник или на некој друг и да го пронајде шинелот.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Беа свесни дека делата биле пишувани во текот на некогашната борба и јунаштво за поттик и пример, но сега тоа не можеше да важи за сегашните, а уште повеќе за идните генерации.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Но тоа не го оправдува постоењето ниту на едниот ниту на другиот воен сојуз, а уште повеќе да дејствуваат врз јаничарски принцип, односно да се служат со туѓа крв за да остварат свои цели на доминација во името на нацијата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тие три збора во еден момент Круме Волнаровски ги продолжи во „така сакаше Шефот“ (или така можеби мене ми се причини), но веројатноста дека јас тоа навистина го слушнав беше голема затоа што често, во отсуство на цврст факт во кажувањето (си го толкувам тоа како професионална деформација) ние го спомнувавме Шефот непосредно слушнат во наложувањето на обврските, иако никој од нас не можеше да биде блиску до него, а уште помалку близок со него.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Тој ден се месат погачите со кои ќе се канат нункото, попот, деверите, старосватот и другите блиски роднини, а уште подалечните — само со карта.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Трајко сѐ знаеше, а уште повеќе дека Петко е сиромав, но имаше полномошно од селаните и го ослободи од таа страна Петка.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Митре служи во српската војска на Соколот, на доглед на својата куќа, на своето село, а ништо не знае за своите, а уште помалку дека брат му Петре стои против него, на дваесетина триесет метри во бугарските окопи.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

А уште повеќе кога собрале и пари за „заметот".

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Но тие пак, не сакаа да имаат работа со уќуматот, а особено со полицијата, а уште помалку со господин Јачмениќ. Кој ќе чуе, што ќе рече?

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

А уште поважно е што во историјата на денешниот ден Некогаш поразените сили повторно креваат глава И до кајшто ќе стасаат наплатуваат стари сметки Удираат и печати и штембили ако треба да се завери нивната вратка

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Брзо се снаоѓаш, а уште побрзо се адаптираш. На Македонциве овде им се мењаат и фаците.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

- И што мислиш, дали еден првоборец може да се престори обичен убиец, или така нешто, или тоа е забрането?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Ти беше првоборец, зарем не? - почнав, а уште не бев седнат. - Бев. И уште сум. - Знам - реков.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Но во искажувањата од овој вид не е содржан подигнат тон а не е присутен ни призвук на незадоволство а уште помалку навестување на побуна.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

„Јас не сум повикан да давам мислење за воспоставената процедура. А уште помалку да ја осудувам.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Некое време тој, кое од лакомост, а уште повеќе за да ги заплаши селаните, порачуваше да му се носи сѐ што ќе му паднеше наум: пари, волна, сирење, платно, алишта, жито...

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

(Господи, некој да се осмели в очи да му рече дека сметките се расчистени! А тој знае дека не се).