ама (сврз.) - плива (гл.)

- Ете - рекло детето - пилето паткино, ако и малоо, ама пливат и не се удај, оти је од сојот на патките.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ќосето собрало брашното и го сипало сето во казанот, ѓоа за да месит погача, ама не замесило тесто, туку се сторила кнока каша како за тури - подпечи или за питулици (зашчо брашното било малу спроти водата).
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Детето тој час познало измамата си, ама немало веќе шчо да чинит: житото било растоарено - сакало, нејќело, останало да сомелит брашното.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)